16 maart 2020
Benjamin Fulford, brief aan de editor
Dit is een verklaring van een oude geheime dienst man op zijn sterfbed. Ik heb het opgeschreven zoals hij het dicteerde.
Lord Rothschild stuurde zijn vijf zonen naar de hoofdsteden van de wereld om oorlogen teweeg te brengen en daarna het geld uit te lenen om ze uit te voeren. Voorafgaand aan een wereldoorlog vorderen de banken al het geld terug om het daarna in het conflict tegen winst weer uit te lenen.
De 1917 Russische revolutie wordt soms de Joodse revolutie genoemd omdat de Joden het communisme gebruikten om het land en het enorme monetaire vermogen van de Tsaar in de banken van Londen en Parijs in beslag te nemen. Het verzwakken van het communisme was bedoeld om de bezittingen van de mensen, arm en rijk af te nemen en ze te consolideren in de handen van een paar mensen, de elite genaamd, maar op een dusdanige manier dat de mensen dachten dat het voor hen werd gedaan. Rusland werd beroofd, duizenden kerken werden geplunderd en in brand gestoken en miljoenen Christenen werden vermoord.
Rothschild concentreerde zich daarna op Groot-Brittannië, graaide het geld weg terwijl de Jarrow marsen een protest waren tegen armoede en de mensen die de hongerdood stierven. Lord Rothschild vertelde zijn homoseksuele volgers dat een communistische overheid naar Groot-Brittannië zou komen en hij voorspelde het voor het jaar 2000. Hij vertelde hen dat dit wellicht niet zo genoemd zou worden, maar dat het dat wel zou zijn.
Duitsland onder Adolf Hitler maakte zich los van de internationale bankzwendelaars en verklaarde zijn eigen munteenheid en over het wonderbaarlijke succes hiervan maakten de bankiers zich zorgen omdat andere landen het voorbeeld zouden kunnen volgen en velen in Engeland wilden het Duitse economische systeem overnemen. Charles Lindberg wilde het introduceren in de V.S. Lindberg was een zeer populaire favoriet om mee te doen aan de verkiezingen voor een positie in de politiek, maar de Joden pakten zijn baby zoon en bij een offerplechtigheid tijdens Pasen van Rosh-Chodesh op 1 maart vermoorden ze het kind ritueel. Lindberg moest zich terugtrekken uit de verkiezingsrace en een halve gare Duitse nationalist werd beschuldigd van de misdaad en geëxecuteerd.
En zo werden New York en Londen de belangrijkste gebieden van de Joodse rebellie tegen de Duitsers die het gedurfd hadden om de Joodse bankiers eruit te gooien. Door Joden geleide kranten sloten zich aan bij Hollywood en de BBC in haat zaaiende propaganda om een oorlog te beginnen tegen Duitsland. Dit ondanks Neville Chamberlain’s vierjarige geheime studie naar de doelen en richtlijnen van het Derde Rijk die aantoonden dat Duitsland geen bedoelingen had tegen Groot-Brittannië, maar alleen de constante dreiging van de Sovjet communisten wilde stoppen.
Vanaf rond 1933 maar voornamelijk in 1936 liet Lord Rothschild bulletins voorlezen in elke synagoge over Groot-Brittannië waarin stond: Joodse mensen bereid je voor op oorlog, zorg dat je in elk fabricageconcern komt dat hiermee in overeenstemming is. Herbert Morrison (Peter Mandelson’s grootvader) werd aangesteld door Winston Churchill als Inkoop Minister bij het Ministerie van Binnenlandse Zaken die er voor zorgde dat alle contracten van het Ministerie van Defensie naar mede-Joden gingen. De Joden werd verteld, vooral vanaf 1936, om elk klein fabricagebedrijf op te kopen zoals het maken van laarzen, helmen, patroontassen, uniforms, wapens enz. omdat er oorlog aankwam.
Het Ministerie van Binnenlandse Zaken zou de instructie voor wat het nodig had naar deze bedrijven sturen die dan zouden zeggen hoeveel materiaal er nodig was om de taak uit te voeren. Ze vroegen altijd bijna het dubbele aan materiaal dat nodig was en sommige van deze Joodse bedrijven ontdekte aan het eind van de oorlog dat ze heel rijk waren. Deze Joden zouden leden van het parlement omkopen om te eisen dat de overheid meer uniformen, meer Hillman stafauto’s, meer geweren of meer legershirts zou bestellen of waar de Joodse eigenaar meer van wilde verkopen.
Het was pas na de oorlog toen enorme voorraden van legeroverschotten die 25 jaar in beslag namen om verkocht te worden, dat het kwartje viel dat de Joden het Britse volk weer hadden beroofd. Ik heb zelf de boeken ten tijde van de oorlog gezien van een East End knopenfabriek. Ze maakten knopen voor militaire uniformjassen en de winsten waren astronomisch. Sommige bedrijven gebruikten tot in de vroege zestiger jaren vellen van niet-ijzerhoudend metaal, van overgebleven oorlogsopdrachten. Een bedrijf had een contract om zo veel miljoen gasmaskers te maken en om aan dat contract te voldoen maakten ze die nog steeds in 1968; ze liggen allemaal weg te rotten in een lekkend magazijn.
Dit is waarom de Joden “oorlogsprofiteurs” werden genoemd en wat ze op deze manier verkregen, of het nu voedsel voor werkers of wat dan ook was, werd vaak verkocht voor contant geld. En daarom werden de Joden de “zwarthandelaars” genoemd.
Churchill’s lijfwacht Walter Thompson zei dat Mark en Spencers alle voedselleveranties aan het Ministerie van Binnenlandse zaken behandelde en Burton maakte alle maatuniformen en afzwaai- pakken. Monetaire smeergelden gingen naar Herbert Morrison, Winston Churchill en Lord Lendeman.
Maar Koning George V was niet blij met de Joodse stimulans voor oorlog en begon openlijk te spreken dat hij had gezien hoe zijn land in W.O. I werd geruïneerd en dat hij niet toe zou staan dat dit weer gebeurde. Dus hadden Winston Churchill en Lord Rothschild een gesprek met de arts van de Koning Bertrand Dawson die de Koning een fatale dosis morfine gaf. Maar de Koning realiseerde zich wat ze hadden gedaan en zijn laatste woorden waren voor Dawson: “God verdomme je!” Deze moord was een staatsgeheim, maar zodra het me was verteld, werd de officiële verklaring uitgegeven dat de Koning stervende was en ze versnelden zijn dood nog om de deadline van de ochtendkranten te halen. Later is gerechtigheid geschied toen Lord Dawson van Penn zichzelf tot zwijgen bracht in maart 1945.
Van Koning Edward VIII werd ons verteld dat hij af moest treden om met Wallace Simpson te trouwen. Dit is een leugen. Hij werd gedwongen door Churchill omdat hij bleef proberen vrede te sluiten met Duitsland.
Neville Chamberlain, vermeld als de meest populaire Premier ooit en iemand die Groot-Brittannië buiten de oorlog wilde houden, stierf op mysterieuze wijze in november 1940. Zijn doodcertificaat zei “oorzaak niet gespecificeerd”. Het is zulke onzin voor de belangrijkste man in het land om dit op zijn doodcertificaat geschreven te hebben, dus werd het later veranderd in “”darmkanker”.
Churchill’s lijfwacht Walter Thompson beweerde voor zijn dood dat de dood van Chamberlain, Koning George V, Mahatma Ghandi en de chef van de geheime dienst Vernon Kell, bij een reeks moorden zaten waarvoor opdracht was gegeven door Lord Rothschild en waar Churchill op toe moest zien.
De Churchill-bende vermoordde ook Franklin D. Roosevelt volgens Stalin!
WIE VERMOORDDE FRANKLIN D. ROOSEVELT?
Het 9 februari 1986 exemplaar van de landelijke zondagsbijlage van het tijdschrift “PARADE”. De Wereldoorlog II Cairo-conferentie tussen President Roosevelt, Premier Churchill en Generaal Chiang Kai-shek eindigde op 26 oktober 1943. Die avond kreeg ik orders om een groep deelnemers van Cairo naar Teheran te vliegen. Tot op dat moment was ik me niet bewust geweest dat er een Grote Vier bijeenkomst van de supermachten in Teheran zou zijn.
Toen ik die ochtend naar het vliegtuig ging om het klaar te maken voor vertrek, kwamen er twee limousines uit de stad aan. Het waren T. V. Soeng’s Chinese afgevaardigden. Ik vloog ze die dag naar Teheran.
Onderweg stopte ik in Habbaniyah in Irak om te tanken en terwijl we aan de grond stonden kwam er een Air Force B-25 binnen, met als vlieger een oude vriend van mij, en met Luitenant Kolonel Elliott Roosevelt, de zoon van de President. Ik introduceerde hem en Roosevelt bij de Chinezen en vice versa.
Ik weet niet of iemand van jullie dit ooit heeft gerealiseerd, maar jaren later bracht het feit dat Elliott Roosevelt naar de Teheran conferentie was gegaan een van de meest verbazingwekkende, niet-vertelde feiten in onze geschiedenis naar boven. Ik kan alleen maar veronderstellen waarom er niet meer over was geschreven.
Omdat Elliott Stalin had ontmoet in Teheran met zijn vader in 1943, vroeg Fardner Cowless, uitgever van het tijdschrift LOOK hem om naar Moscow te gaan om Stalin te interviewen.
Roosevelt accepteerde dit aanbod in interviewde Stalin daar inderdaad. Aan het eind van een lang interview, keerde hij zich naar de Generaal en stelde hem nog één vraag. “Waarom heeft mijn moeder nooit toestemming gekregen om Moscow te bezoeken, ondanks dat ze drie formele aanvragen voor de reis heeft gedaan?”
Stalin keek Elliott dreigend aan en zei: “Jij weet niet waarom?”
Elliott antwoordde: “Nee!”
Snel reageerde Stalin, “Weet je niet wie je vader vermoordde?”
Roosevelt, geschokt, antwoordde: “Nee.”
Stalin stond op van zijn stoel en ging verder: “Wel, Ik zal je vertellen waarom ik haar hier niet heb uitgenodigd. Zodra je vader was gestorven, vroeg ik mijn ambassadeur in Washington om onmiddellijk naar Georgia te gaan met het verzoek om het lichaam te zien.” Stalin geloofde dat als Gromyko het lichaam kon zien, hij zou bevestigen dat de hersenbloeding die zijn dood had veroorzaakt een grote verkleuring en vervorming had veroorzaakt.
Elliott reageerde dat hij niets daarover wist en daarop zei Stalin: “Je moeder weigerde om toestemming te geven het deksel van de kist te openen zodat mijn ambassadeur het lichaam zou kunnen zien.” Er aan toevoegend “Ik heb hem daar drie keer naartoe gestuurd om te proberen haar ervan te doordringen dat het voor hem heel belangrijk was om het lichaam van de President te zien. Ze heeft dat nooit geaccepteerd. Ik heb haar dat nooit vergeven.”
Dit dwong Elliott om zijn laatste vraag te stellen: “… maar waarom?”
Stalin liep even rond in het kantoor, en bijna woedend, brulde hij: “Ze hebben je vader natuurlijk vergiftigd, net zoals ze herhaaldelijk hebben geprobeerd mij te vergiftigen.”
“Zij, wie zijn zij?” vroeg Elliott
“De Churchill-bende!” brulde Stalin. “Zij hebben je vader vergiftigd en ze proberen nog steeds mij de vergiftigen… de Churchill-bende!”
Ik had gehoord toen ik in Teheran was, dat Roosevelt en Churchill een harde woordenwisseling hadden gehad in het bijzijn van Stalin en Chiang tijdens de conferentie over het onderwerp dekolonisatie van Zuidoost Azië. Ik heb het gelezen in een overheidspublicatie van die tijd.
Op dat moment werd dit verslag van Elliott’s bezoek aan Moskou in 1946 door hem geschreven en getekend en het verscheen in de uitgave van 9 februari 1986 in de landelijke zondagsbijlage van het tijdschrift “PARADE”.
https://prouty.org/comment1.html
(P.S. Velen van ons – inclusief verschillende toekomstige biljoenairs – groeiden op als heel goede vrienden van de broer van de uitgever van het tijdschrift Parade en zijn prachtige familie ₋ die toen ook voor Parade werkte in Edina, Minnesota 💰)
De reden? Ga even naar de B.I.S.- (de grootvader van Rothschilds bankimperium) geschiedenis in Wikipedia en “zij” laten die informatie daar gewoon staan zodat IEDEREEN het kan zien👀
De Bretton Woods conferentie in 1944 adviseerde om de Bank for International Settlements zo snel mogelijk te liquideren. Dit had als gevolg dat de BIS onderwerp werd van een meningsverschil tussen de Amerikaanse en de Britse delegaties. De liquidatie van de bank werd ondersteund door andere Europese delegaties, en ook door de Amerikanen (inclusief Harry Dexter White en de Minister van Financiën Henry Morgenthau Jr.) [11] Maar het werd bestreden door John Maynard Keynes, het hoofd van de Britse delegatie.
Keynes went to Morgenthau hoping to prevent or postpone the dissolution, but the next day it was approved. However, the liquidation of the bank was never actually undertaken.[12] In April 1945, the new U.S. president Harry S. Truman ended U.S. involvement in the scheme. The British government suspended the dissolution, and the decision to liquidate the BIS was officially reversed in 1948.[13]
Keynes ging naar Morgenthau in de hoop om de opheffing te voorkomen of uit te stellen, maar de volgende dag werd het goedgekeurd. Maar de liquidatie van de bank werd nooit werkelijk ter hand genomen. [12] In april 1945 beëindigde de nieuwe president van de V.S. Harry S. Truman de betrokkenheid met het plan. De Britse overheid stelde de opheffing uit en het besluit om de BIS te liquideren werd officieel teruggedraaid in 1948. [13]
Bron: Benjaminfulford.net, Nederlandse vertaling: Petronella voor wakkeremensen.blogspot.com