Wat maar weinig mensen weten, is dat de dichtstbijzijnde piramide vanaf ons land gezien niet in Egypte of in Bosnië staat, maar in de Franse Pyreneeën.
Deze piramide werd ontdekt in 1974, toen men bezig was om een nieuwe snelwegverbinding tussen Frankrijk en Spanje aan te leggen: de A9, ook wel “La Catalane” genoemd.
Nadere inspectie leerde dat de noordoost- en de zuidoostkant van de piramide verborgen lagen onder een tientallen meters dikke laag aarde, rotsen en vegetatie, wat waarschijnlijk wel iets zei over de ouderdom van het gevaarte.
De basis van de piramide is 100 x 100 meter groot. Vanuit Frankrijk gezien ligt hij een paar honderd meter vóór de laatste Franse gemeente voor de grens met Spanje, Le Perthus geheten.
De coördinaten zijn 42° 28’30.56″ N en 2° 51’38.78″ O.
In tegenstelling tot veel andere piramides ligt de Franse piramide niet perfect uitgelijnd naar de vier windrichtingen: hij wijkt ruim 6 graden af. Dit kan te maken hebben met de vele aardbevingen die er lange tijd geweest zijn in dit gebied.
‘Groot’ probleem
De overheid zat met het enorme ding in haar maag, want een piramide van 80 meter hoog en vermoedelijk een paar miljard kilo zwaar afbreken is niet zo eenvoudig.
Net als bij andere piramides die voor een belangrijk deel uit cement bestaan, zoals de piramides van Teotihuacán in Mexico en die bij Visoko in Bosnië, is er ook hier vermoedelijk een vorm van cement gebruikt die bijna niet kapot te krijgen is.
In Bosnië zijn zelfs hardheden van 133.8 megapascal op de cementen flanken van de Piramide van de Zon gemeten, terwijl cementmakers vandaag de dag slechts hardheden van maximaal 80 megapascal kunnen bereiken.
De piramide bekendmaken aan het publiek was sowieso geen optie voor de Franse regering, die net zoals vrijwel alle overheden wereldwijd gecontroleerd wordt door de Cabal. Want die houden het volk liever onwetend over de verschillende grote beschavingen die er vóór ons bestaan hebben op onze oude planeet.
Dit ondervinden nog dagelijks vooruitstrevende archeologen en andere wetenschappers die zich bijvoorbeeld met de nog grotendeels bedekte piramides in Bosnië of Gunung Padang in Indonesië willen bezighouden.
Er wordt vrijwel nergens toestemming voor gegeven door de autoriteiten, en fondsen vinden voor een dergelijk project is al helemaal een mission impossible.
Of, zoals de Italiaanse archeologe Dr. Sara Acconci het verwoordde:
“Ik begon als vrijwilliger bij het Bosnische piramidesproject in de zomer van 2010. Toen ik terugkwam in Italië, vroeg mijn professor me: ‘Wat heb je deze zomer gedaan?’ Ik zei: ‘Ik was de grootste en oudste piramide ter wereld aan het opgraven, in Bosnië.’
Ze vertelde me: ‘Het is beter als je daar niet over spreekt, want dan zul je nooit je tweede diploma behalen.’ Ik vroeg waarom, en kreeg te horen: ‘Omdat we dan de geschiedenis moeten herschrijven en we moeten toegeven dat wij niet de meest geavanceerde beschaving ooit zijn.’ Ze waren vrij duidelijk.
Dus besloot ik gewoon om hun spel te spelen. En toen ik mijn tweede diploma uitgereikt kreeg, zei ik tegen iedereen in de zaal: ‘Heel erg bedankt, want met dit stuk papier kan ik naar Bosnië gaan en de grootste piramide ter wereld verder onderzoeken.‘”
Dan maar ‘een monument’
Dus besloot de Franse overheid dan maar om te doen alsof ze de piramide zelf gebouwd hadden, zogenaamd “als monument ter ere van Catalonië en alle wegarbeiders die zo hard aan dit project gewerkt hebben“.
Dat het op zich tamelijk bizar was om zo’n enorm object te creëren als ‘monument’ voor een weg als deze waarvan er vele bestaan in de Pyreneeën – sommige veel ingewikkelder dan deze, zoals de kilometerslange Vielha Tunnel – en die nooit een monument kregen, en dat een piramide als symbool ook helemaal niets te maken had met de Franse of Catalaanse cultuur, ontging de weinig kritische pers en de andere genodigden blijkbaar.
Men kwam allemaal braaf kijken bij de onthulling van dit ‘monument’ in 1976, dat voor de gelegenheid mooi was opgeknapt aan de voorkant en opgetooid was met enkele plantenbakken. Ook waren er vreemde, bakstenen versieringen op aangebracht, waaronder een ’tempel’ op de top, die er nu nog steeds staan.
Er was slechts twee jaar gedaan over het bouwen van de piramide en als bouwmateriaal was het verwijderde bergpuin gebruikt, zo werd er beweerd. De ontwerper heette de architect – en vrijmetselaar – Ricardo Bofill te zijn.
Onderzoek verboden
Vervolgens werd de piramide in de jaren daarna totaal doodgezwegen. In tegenstelling tot andere grote momumenten die opgericht zijn door de Fransen, zoals de beroemde Eiffeltoren die gebouwd werd als monument bij de wereldtentoonstelling van 1889, kwam dit monument in geen enkel geschiedenisboek of toeristische folder terecht.
Ook zijn er, in tegenstelling tot andere beroemde gebouwen en monumenten, nergens foto’s of verslagen van de bouw ervan te vinden.
Wie vandaag de dag wel eens wat nader onderzoek zou willen doen naar deze piramide, kan dat waarschijnlijk wel vergeten. Er staat een groot hek omheen en er is een politie-douanepost neergezet langs de weg tegenover de piramide, die dag en nacht bemand wordt om pottenkijkers weg te houden.
Ten overvloede is er aan de voet van de piramidetrap nog een waarschuwingsbordje neergezet wegens ‘vallend gesteente’.
De enige manier om de piramide enigszins ongestoord te kunnen bekijken is via de achterkant, waar je met de auto kunt komen via de secundaire weg D71.
Daar kun je de piramide, die ieder jaar verder overwoekerd raakt, aanraken en constateren wat voor enorme berg afzetting zich inmiddels heeft gevormd aan die zijdes – iets wat schier onmogelijk zou zijn als er slechts 43 jaar geleden inderdaad een fonkelnieuwe piramide neergezet was.
Rotsen over de piramide heen
Aan de zuidoostkant is, ook via Google Streetview, te zien dat er zich zelfs rotsen gevormd hebben over de piramide heen. Dit hoeft op zich niet te betekenen dat de piramide miljoenen jaren oud moet zijn – de tijd die het normaal gesproken kost om rotsen te vormen.
Vooruitstrevende onderzoekers zoals de Zuid-Afrikaan Michael Tellinger stellen namelijk dat modderachtig materiaal zich onder invloed van bliksem vele malen sneller tot rots kan omvormen.
Maar het is wel een extra aanwijzing dat het ‘monument’-verhaal complete onzin is.
Steeds meer moderne en onafhankelijke onderzoekers gaan ervan uit dat de piramides die wereldwijd gevonden worden en waarvan het merendeel nog steeds niet onderzocht is, onderdeel uitmaakten van verloren gegane beschaving die verschillende koloniën had, wellicht het legendarische Atlantis.
En dat de bouwwerken niet als graftomben dienden, zoals de mainstream nog steeds stug volhoudt, ondanks dat er vrijwel nooit mummies of botten in piramides gevonden worden. Maar dat ze in plaats daarvan waarschijnlijk fungeerden als energiesysteem en als plaats voor o.a. meditatie, heling en initiaties.
Video
De piramide is gewoon vanaf de weg te zien. Er rijden dagelijks vele tienduizenden auto’s en vrachtwagens langs over “La Catalane“, waarschijnlijk zonder dat ze beseffen wat ze eigenlijk passeren. Een typisch voorbeeld van de door de Cabal veel gebruikte tactiek “hiding in the open” (“verstoppen in het openbaar”).
In onderstaande video is te zien hoe iemand stiekem toch de piramide opgegaan is en de vreemdsoortige ’tempel’ op de top van binnenuit bekeken heeft.
Te zien is dat er zich in één van de hoeken een luik naar beneden bevindt. Als iemand weet wat daaronder te vinden is, houden wij ons aanbevolen 😉